This site is a static archive. Visit the current IWW website at iww.org ▸
Skip to main content

ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ ΣΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ KOINOTIKH ΟΔΗΓΙΑ

Στις 20 Νοεμβρίου του 2003 το Ευρωκοινοβούλιο υπό την Ευρωπαϊκή Επίτροπο των Μεταφορών και Ενέργειας Λαγιόλα δε Παλάθιο, απέρριψε την πρώτη πρόταση οδηγίας σχετικά με την απελευθέρωση των λιμενικών υπηρεσιών. Μια κοινοτική οδηγία την οποία δεν υποστηρίζουν λιμενικές αρχές και τα συνδικάτα των εργαζομένων στα λιμάνια.

Τους μόνους που βρίσκει σύμφωνους είναι το ισχυρό λόμπι των εφοπλιστών που εκφράζεται μέσο του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εφοπλιστών, Γκριμάλντι.

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της Επιτροπής Μεταφορών για την κοινοτική άδεια ήταν ότι πρέπει να αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των ευρωπαϊκών λιμανιών έτσι ώστε να επωφελούνται σε μεγάλο βαθμό οι πελάτες. Δεν αναφέρουν όμως ότι τα ευρωπαϊκά λιμάνια είναι τα αποδοτικότερα σε παγκόσμια κλίμακα και συγκριτικά με τα αμερικάνικα και ασιατικά λιμάνια έχουν τους βραχύτερους χρόνους αναμονής πλοίων και είναι ήδη υπαρκτός και δεδομένος ο ανταγωνισμός μεταξύ των λιμανιών της Ε.Ε. Αυτή η κατάσταση έχει αποδειχθεί ευεργετική από πλευράς κερδοφορίας και αποτελεσματικότητας για το κεφάλαιο.

Η εργασία στα λιμάνια χωρίζεται σε δύο μέρη. Την εργασία στον ντόκο και την εργασία επί του πλοίου (φορτοεκφόρτωση) την ευθύνη των οποίων φέρουν οι λιμενεργάτες.

Η οδηγία προέβλεπε:

1ον Ένα καθεστώς αδειοδοτήσεων.

Δηλαδή την παροχή υπηρεσιών στα λιμάνια (ντόκους) από ιδιώτες και την πρόσληψη εργατικού δυναμικού με χαμηλούς μισθούς, μη κατάλληλα εκπαιδευμένου που ως συνέπεια θα έχει την αύξηση των ατυχημάτων (όπου ήδη κάθε χρόνο χύνεται αίμα εργαζομένων). Εργάτες ευκαιριακά απασχολούμενους και σύμφωνα με τις ανάγκες του λιμανιού.

Η εφαρμογή της οδηγίας αυτής υποσκάπτει την 137 Σύμβαση του Διεθνούς Γραφείου

Εργασίας (I.L.O.) , η οποία αναφέρει ότι οι καταχωρημένοι λιμενεργάτες πρέπει να ασχολούνται με τις λιμενικές εργασίες και έχουν την προτεραιότητα σε αυτές. Τα σωματεία των λιμενεργατών επισημαίνουν ότι για λόγους ασφάλειας είναι απαραίτητη η χρήση εξειδικευμένου προσωπικού και ιδίως για τις τεχνικές υπηρεσίες πλοήγησης, ρυμούλκησης, πρόσδεσης καθώς και τις υπηρεσίες διαχείρισης φορτίου στα containers.

2ον Εκτός από το καθεστώς αδειοδοτήσεων ένα άλλο σημαντικό σημείο που έθετε η οδηγία ήταν η ρύθμιση για την αυτοεξυπηρέτηση.

Η ρύθμιση αυτή δίνει την δυνατότητα στους εφοπλιστές να χρησιμοποιούν τους ναυτεργάτες για την εργασία της φορτοεκφόρτωσης επί του πλοίου. Έτσι θα υπήρχε εντατικοποίηση της εργασίας για τους ναυτεργάτες και περισσότερο κέρδος για το

Εφοπλιστικό κεφάλαιο, αφού δεν θα πλήρωναν λιμενεργάτες.

Η αυτοεξυπηρέτηση μέσο της εντατικοποίησης της εργασίας των ναυτεργατών θα προκαλούσε επιπτώσεις για την ασφαλή ναυσιπλοΐα . Στοιχεία τα οποία αναφέρει η υπηρεσία Διερεύνησης Ατυχημάτων της Αγγλίας ως παράγοντες ατυχημάτων.

Παρά την καταψήφιση της οδηγίας στις 20 Νοεμβρίου 2003 και λίγο πριν εγκαταλείψει το αξίωμά της η επίτροπος Λαγιόλα δε Παλάθιο επαναφέρει νέο σχέδιο προς ψήφιση στο Στρασβούργο στις 16 Ιανουαρίου 2006. Έχουμε νέα απόρριψη της οδηγίας από 532 ευρωπαίους βουλευτές, υπέρ ψήφισαν 120 ενώ υπήρχαν 25 αποχές.

Σημαντικό ρόλο για την απόρριψη της οδηγίας ήταν η κινητοποίηση των ευρωπαίων λιμενεργατών και η έντονη μαχητικότητα που επέδειξαν έξω από το κοινοβούλιο στο Στρασβούργο.

Μέσα από την επαναφορά για δεύτερη φορά της κοινοτικής άδειας, αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο που έχουν τα κέντρα λήψης αποφάσεων του Ευρωκοινοβουλίου. Ενός οργάνου που προσπαθεί με παντοίους τρόπους να νομοθετήσει ερήμην της πλειοψηφίας του κόσμου οδηγίες οι οποίες αποσκοπούν στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Απέδειξε ότι έχει την δυνατότητα ανάλογα με τις πελατειακές σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα σε αυτό (σχέση της επιτρόπου Λαγιόλα δε Παλάθιο με την οικογένεια Γκριμάλντι) να αναιρεί και να ρίχνει στον κάδο των αχρήστων κοινοτικές οδηγίες που έχουν καταψηφισθεί να τις επαναφέρει προς ψήφιση. Πάνω απ’ όλα για αυτούς προέχει το πώς θα εξασφαλίσουν κέρδη για την ολιγαρχία.

Από την άλλη, η αποφασιστικότητα και η αγωνιστικότητα που επέδειξαν στο Στρασβούργο οι λιμενεργάτες, τους απέτρεψαν να πάρουν την οποιαδήποτε απόφαση.

Προστάτεψαν την εργασία τους, αλλά και απαίτησαν τον σεβασμό των εργασιακών τους δικαιωμάτων και την κατάκτηση αυτών και για τους λιμενεργάτες των υπόλοιπων ηπείρων.

Ένα άλλο φωτεινό παράδειγμα αγωνιστικότητας και αποτελέσματος ήταν οι Ιρλανδοί λιμενεργάτες στον αγώνα τους ενάντια στις ιρλανδικές ναυτιλιακές εταιρείες. Οι Ιρλανδοί επέλεξαν το να αυτοοργανωθούν, να καταλάβουν τους χώρους εργασίας τους, τα πλοία, τα λιμάνια και γενικά τα εργαλεία του ναυτιλιακού καπιταλισμού παραλύοντας το όλο σύστημα και με τον τρόπο αυτό κατόρθωσαν να επιτύχουν την αύξηση και ίσους μισθούς για όλους τους λιμενεργάτες.

Αυτό που απέδειξαν τα γεγονότα αυτά είναι, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρηνική συνύπαρξη των εργατών με το κεφάλαιο.

Αυτό που προπαγανδίζουν οι εκπρόσωποι κομμάτων για «εργασιακή ειρήνη» το μόνο που εξυπηρετεί είναι στην ανάκαμψη των δυνάμεων του κεφαλαίου ώστε να εξασφαλίσει περισσότερο πλούτο και από την άλλη ο κόσμος της εργασίας να βρίσκεται σε παθητικότητα και περιθωριοποίηση.

-------------------------------------------------------------------

 

Αποσπάσματα από το γαλλικό τύπο
Dernières Nouvelles D’Alsace: Πολύ άγρια διαδήλωση χτες στο Στρασβούργο 9000 λιμενεργάτες προερχόμενοι από 15 περίπου χώρες ξέσπασαν τον θυμό τους μπροστά στο ευρωκοινοβούλιο. Πολύ σοβαρά περιστατικά εξελίχθησαν στην διαδρομή.

Με φωσφορίζοντα κίτρινα και πορτοκαλί τζάκετ οι Ισπανοί άνοιγαν την μακριά πορεία, οι Γάλλοι, από την Μασσαλία (800 συμμετέχοντες), την Δουνκέρη, το Κάλαι, το Μπρέστ και την Νάντ.

Αυστραλοί και ακόμη και Αμερικανοί ήρθαν για να προσφέρουν ένα δυνατό χέρι βοήθειας στους συναδέλφους τους από το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Γερμανία ,την Σουηδία, την Πολωνία, την Ιταλία, τη Δανία , την Κύπρο. Μόλις ένα τέταρτο μετά τα πρώτα βήματα της πορείας από την πλατεία Ετουάλ σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια. Για να εμποδίσουν τους διαδηλωτές να ξεφύγουν από την προκαθορισμένη διαδρομή, η αστυνομία εξαπολύει πολλά δακρυγόνα που πνίγουν τους περαστικούς και τους κατοίκους του ιστορικού κέντρου.
Έγιναν πολλές καταστροφές αστικού υλικού .
Μπροστά από το ευρωκοινοβούλιο η ένταση αυξάνεται κι άλλο. Οι Ισπανοί φαίνονται αποφασισμένοι. Από την πλευρά των διαδηλωτών πετιούνται αβγά, μπουκάλια, καδρόνια και από την πλευρά της αστυνομίας δακρυγόνα, καπνογόνα και εκρηκτικά. Κάποιες στιγμές τα σύννεφα καπνού είναι τέτοια που καλύπτουν όλη τη μάχη.
Ομάδες με μάσκες, μερικοί διαδηλωτές καταφέρνουν να φτάσουν έξω από το Ευρωκοινοβούλιο που έχει μετατραπεί σε στρατόπεδο. Οι ζημιές είναι μεγάλες. Ευρωπαϊκά εμβλήματα πετάχτηκαν στο κανάλι και κατέβασαν την βιτρίνα του κοινοβουλίου. Σε αυτή την πολύ δυνατή διαδήλωση η αστυνομία απάντησε με 13 συλλήψεις.
L’ Alsace: Για δεύτερη φορά μέσα σε 3 χρόνια από ολόκληρη την Ευρώπη λιμενεργάτες έφτασαν στο Στρασβούργο με γραμμένα τα ονόματα των λιμανιών στα τζάκετ τους. Όσλο, Πειραιάς, Ζέμπρουγκε, Γκάντ, Ανβέρ, Μασσαλία, Χάβρη, Καλαί, Μπορντό, Φος. Ήδη τον Νοέμβριο του 2003 οι ευρωπαίοι λιμενεργάτες είχαν κινητοποιηθεί στο Στρασβούργο για να που «όχι» σε ένα ευρωπαϊκό σχέδιο νόμου που απελευθερώνει τις λιμενικές υπηρεσίες. Αυτή η άρνηση είναι ομόφωνη στον κλάδο από τον Βορρά ως τον Νότο της Ευρώπης, όπως επίσης και στα λιμάνια των νέων κρατών-μελών, απέναντι σε ένα κείμενο που θα άνοιγε τα ευρωπαϊκά λιμάνια σε εργαζόμενους αμειβόμενους με ημερομίσθια της Ινδίας, της Κίνας ή ακόμα και της Ουκρανίας, 200 ή 300 ευρώ το μήνα……
…..Μικρής κλίμακας επεισόδια σημειώθηκαν στην αρχή της πορείας. Αυτές οι βιαιότητες δεν ήταν παρά μια πρόγευση της αποδιοργάνωσης-μανίας που δημιουργήθηκε μπροστά στο Ευρωκοινοβούλιο, που μετατράπηκε σε στρατόπεδο μάχης από τους λιμενεργάτες και τους αστυνόμους που ήταν εξοπλισμένοι με αντλίες νερού.
«Ήταν πόλεμος», αφηγείται έκπληκτος ένας αστυνομικός σχετικά με τις αντιπαραθέσεις. Στην πραγματικότητα, οι συνεχείς ρίψεις δακρυγόνων δεν εντυπωσίασαν τους λιμενεργάτες που επωφελούνταν από τα σύννεφα καπνού για να ανασυνταχθούν και να ξανακάνουν επίθεση, αναγκάζοντας τους αστυνομικούς να περάσουν στα μεγάλα όπλα (GLI), τα δακρυγόνα που προκαλούν παράλληλα με τα δάκρυα και σταμάτημα της αναπνοής ώστε να σε αναγκάσουν να πέσεις κάτω.
Οι δυνάμεις της τάξεως υπέστησαν συνεχείς βομβαρδισμούς με μπουκάλια, κομμάτια σίδερο, πεζοδρόμια, ενώ σε δεύτερο μέτωπο στην αποβάθρα Έρνστ-Μπεβέν άλλοι διαδηλωτές κατέβασαν εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα από την τζαμαρία του Κοινοβουλίου με σφεντόνες.

Έντεκα όργανα τραυματίστηκαν κατά την διάρκεια των αντιπαραθέσεων. Ο απολογισμός από την πλευρά των διαδηλωτών δεν είναι ακριβείς. 13 άτομα ανακρίθηκαν και περίπου 10 από αυτούς θα πρέπει να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη.

Αυτοοργάνωση – αντίσταση – αλληλεγγύη είναι οι στόχοι και τα όπλα με τα οποία θα πρέπει να εφοδιαστεί ο εργαζόμενος αλλά και κάθε καταπιεσμένος πάνω στον πλανήτη.